Dit zijn de 13 meest essentiële Status Quo tracks

Het is al zo’n 55 jaar geleden dat Francis Rossi en Alan Lancaster de band The Scorpions oprichtten. Een jaar later werd de naam veranderd in The Spectres, nog een paar jaar later heetten ze Traffic, toen Traffic Jam en uiteindelijk, pas vijf jaar na oprichting, viel de keuze op de naam Status Quo. Gedurende hun carrière bracht de band ruim 30 albums uit, die samengevat worden op de nieuwe 3CD Status Quo Collected. Hierop vind je 60 nummers, van de eerste psychedelische single tot opnames uit de 21e eeuw. Om alvast een voorproefje te geven, hebben we 13 Quo-nummers uitgezocht die je absoluut niet mag missen.

Pictures Of Matchstick Men (1968)

Na een aantal singles te hebben uitgebracht onder andere veranderde de band zijn naam definitief in Status Quo. De psychedelische sound was wat op dat moment de klok sloeg in Engeland, dus ook de Quo adopteerde deze sound op hun eerste singles en albums. Met de eerste single was het gelijk raak. Pictures Of Matchstick Men werd een top 10-hit in negen landen en, zeer opvallend, hun enige echte hit in de USA.

Down The Dustpipe (1970)

Het succes van de eerste single wist de band met de twee albums en zeven singles daarna niet te evenaren, dus met het intreden van de jaren 70 besloot de band het over een andere boeg te gooien. De psychedelica werd aan de kant geschoven en blues deed zijn intreden bij Status Quo. De eerste single met deze nieuwe sound, Down The Dustpipe, wist in de meeste landen nog geen indruk te maken maar werd al wel een grote hit in Engeland en Ierland.

Roll Over Lay Down (1973)

Vanaf dit moment volgen de hits elkaar in hoog tempo op en ook de livereputatie van de band neemt gigantische proporties aan. Het nummer Roll Over Lay Down, dat origineel op het album Hello terug te vinden is, werd in de live-uitvoering als single uitgebracht en werd de volgende grote hit voor de Quo mannen. In Nederland behaalde deze single een 2^e plek in de Top 40.

Down Down (1974)

Na nog een aantal singles met wisselend succes breekt Status Quo in 1974 definitief door. Het album On The Level levert met Down Down de single die de band zo hard nodig had. Het werd hun eerste (en enige) nummer 1-hit in Nederland, en haalde de hoogste positie ook en Engeland en België.

Rockin’ All Over The World (1977)

Het volgende hoogtepunt voor Quo is het album Rockin’ All Over The World. Toetsenist Andy Bown, die op het album Hello al op een nummer te horen was, wordt de vaste toetsenist van de band (al zou hij pas in 1982 als officieel bandlid toetreden). Met de komst van Bown en zijn toetsenkunsten wordt de sound nog wat meer ‘rock & boogie’ driven, wat goed te horen is in de titelsong. Het is ook de eerste keer dat de band een hit scoort met een cover – het origineel van Rockin’ All Over The World is van John Fogerty.

Whatever You Want (1979)

Status Quo sluit de jaren 70 af met de zoveelste trademarksong, waar ze er in de voorgaande jaren al zo veel van wisten te schrijven. Ook Whatever You Want groeit uit tot een klassieker in het rijke oeuvre van de band. Bovendien is het in vele landen de zoveelste top 3 hit op rij.

What You’re Proposing (1980)

En zoals Status Quo de jaren 70 eindige, zo beginnen ze aan de jaren 80. Het album Just Supposin’ verschijnt in oktober 1980 en What You’re Proposing, de eerste single van het album, haalt in niet minder dan acht landen de top 5.

Rock ’n Roll (1981)

Status Quo laat, zij het sporadisch, ook zien dat het met meer uit de voeten kan dan alleen de 12-bar blues waar ze hun bestaansrecht aan lijken te hebben ontleend. Eind jaren 70 verschijnt de ballad Living On An Island al op single, en eind 1981 verschijnt het nummer Rock ’n Roll, geschreven door Francis Rossi en Bernard Frost, op single. Het nummer was eigenlijk bedoeld voor een album van Rossi en Frost maar wordt uiteindelijk toch opgenomen voor het Just Supposin’ album. Op het moment van uitkomen is het nummer alleen een hit in Engeland, Nederland en Ierland, maar in de loop der jaren groeit het toch uit tot een heuse Quo classic.

The Wanderer (1984)

Hierna breken er voor Quo begrippen een paar magere jaren aan. Drummer John Coghlan verlaat de band in 1981 en de meeste singles worden nog wel hits, maar halen eerder nét de Top 20 in plaats van de hoogste regionen van de hitlijsten. In 1984 is daar echter ineens weer een terugkeer naar de bovenste plekken van de charts met een cover van het nummer The Wanderer. Het is tevens de laatste keer dat bassist Alan Lancaster op een Quo song te horen is. Hij verlaat de band na het optreden op Live Aid in 1985. Door interne ruzies last de band hierna sowieso een pauze in.

In The Army Now (1986)

Na bijna drie jaar geen nieuw album te hebben uitgebracht verschijnt in 1986 het album In The Army Now. Met een nieuwe drummer (Jeff Rich) en bassist (John ‘Rhino’ Edwards). Eerste single Rolling Home zorgt ook voor een voorzichtige terugkeer in de hitlijsten. Het is echter de derde single en tevens titelsong van dit album dat de band weer volledig terug op de kaart zet. Het nummer is een cover van het Nederlandse duo Bolland & Bolland en betekent de grootste hit voor de band sinds 1980.

The Anniversary Waltz (1990)

In The Army Now blijkt in de meeste landen ook de laatste grote hit te zijn. In de rest van de jaren 80 blijft de band nog wel succesvolle albums uitbrengen, maar door een veranderd radiolandschap worden de singles niet zulke enorme hits meer. In 1990, als de band (inclusief voorgangers The Spectres en Traffic Jam) 25 jaar bestaat, neemt de band een medley op onder de noemer The Anniversary Waltz. De band verwerkt hierin een aantal klassiekers uit de jaren 50, 60 en 70, waaronder The Wanderer. Met deze medley weten ze nog eenmaal een goeie hit te scoren.

De verdere jaren 90

Ondanks het feit dat de echte hits inmiddels tot het verleden behoren blijft Status Quo succesvolle albums maken en (nog succesvollere) tournees uitverkopen. In 1996 viert de band zijn 30-jarig bestaan met het album Don’t Stop, waarop ze covers spelen van onder meer Chuck Berry, The Beatles, Fleetwood Mac en CCR. Ook zijn er een aantal gasten te horen op het album, waaronder Queen gitarist Brian May. The Beach Boys zingen hun eigen Fun, Fun, Fun als duet met de band.

De 21^e eeuw

Quo blijft ook in deze eeuw een niet te stoppen locomotief. Succesvolle albums blijven elkaar in rap tempo opvolgen, de band blijft heel Europa platspelen, zowel in de concertzalen als op vele festivals. In 2008 wordt Whatever You Want nog omgebouwd tot Jump That Rock samen met de Duitse ravers van Scooter en In The Army Now krijgt een tweede leven dankzij een versie die de band opneemt met het Corps Of Army Music Choir. Na een goed bevallen akoestische tour verschijnen er in 2014 en 2016 nog twee albums onder de naam Aquostic. De band besluit een elektrische afscheidstour te geven, maar die verloopt niet helemaal zoals gepland. Rick Parfitt z’n gezondheid laat hem in de steek, waardoor hij een groot deel van de tour moet afzeggen. Hij zal ook niet meer terugkeren op het podium; in december 2016 overlijdt Rick op 68-jarige leeftijd.
Wat de toekomst zal brengen voor Status Quo is de vraag, dus we sluiten deze lijst af met Caroline, opgenomen tijdens The Last Night Of The Electrics afgelopen juli in Londen.
Bestel ‘Collected’ bij Bol.com: